جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۲۳۵
۱
از دست غمت به جان رسیدست دلم
صد جامه جان ز غم دریدست دلم
۲
بس خار ز غم خورده و یک روز گلی
از گلبن وصل تو نچیدست دلم
نظرات