جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۲۴۱
۱
بر روی مه تو کرد نظاره دلم
از دست بشد ز شوق بیچاره دلم
۲
هرچند تنم ز حضرتت محرومست
حقّا که ملازمست همواره دلم
نظرات