جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۳۲۲
۱
تا چند مرا بی سر و سامان داری
چون زلف خودم حال پریشان داری
۲
چون مشکل ما پیش تو سخت آسانست
زان روی بتا درد من آسان داری
نظرات