جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۳۷
۱
ای دل ستم از یار جفاپیشه بسیست
دل بر غم او منه که او هیچ کسیست
۲
بحریست دل نازک تو بی پایان
انگار که در بحر ضمیر تو خسیست
نظرات