جلال عضد
شمارهٔ ۳۴
۱
چون بگشایی طرّۀ پیچیدۀ خویش
خشنود شوم ز بخت شوریدۀ خویش
۲
چون زلف سیاه تو کند بی خوابم
در دیده کشم سیاهی دیدۀ خویش
نظرات