کوهی

شمارهٔ ۱۲۰

دل که با درد غم عشق تو محرم گردد

جانم از خوردن غمهای تو خرم گردد

فعل و اسماء و صفات تو که عین ذاتند

به کمالات یقین رهبر آدم گردد

بخلافت بنشیند بسر صدر جلال

ملک وصل تو کسی را که مسلم گردد

اسم جامع که در او اسم مضل شد واصل

آدمی زاد از این اسم معظم گردد

کوهیا هر که قدم ساخت ز سر در ره عشق

بر همه سالک مجذوب مقدم گردد