کوهی
شمارهٔ ۲۲۷
۱
گفت رحمان با حمد عربی
سبقت رحمتی علی غضبی
۲
ساخت کارش مسبب الاسباب
دل او ساخت پیشه بی سببی
۳
باده روح را بجان مینوش
دل قدح دان چو شیشه حلبی
۴
نور پاکت ز نور احمد دان
نفس کافر ز فعل بو لهبی
۵
چون جگر شد کباب ز آتش عشق
خون دل خور چو باده عنبی
۶
کوهیا در صفات و ذات قدیم
بوده‌ای پیشتر ز ام و ابی
تصاویر و صوت
نظرات