کوهی
شمارهٔ ۲۳۵
۱
باد و گیسوی سیاه عنبری
آمدی در صورت پیغمبری
۲
شرح اسماء و صفات خویش را
خوانده‌ای بر جمله از جان آفری
۳
بر همه اسرار غیب الغیب را
کردهٔ روشن چو ماه و مشتری
۴
قبله موجود و واجب آمدی
می‌کنی جان را به جانان رهبری
۵
انبیا و اولیا در راه دین
حلقه در گوش تواند از چاکری
۶
گر نبودی تو نبودی عرش و فرش
نه ملک بودی نه آدم نه پری
۷
کوهیا نعت نبی گفتی به نظم
ختم شد بر تو کمال شاعری
نظرات