شمس مغربی

شمارهٔ ۴۸

ریخت خونم که این شراب من است

سوخت جانم که این کباب من است

چونکه چشمش خراب و مستم دید

گفت کاین بیخود و خراب من است

چونکه در بوته غمم بگداخت

گفت در زیر لب که آب من است

چون در آن آب روی خود را دید

گفت کاین عکس آفتاب من است

کرد با عکس روی خویش خطاب

یعنی این مظهرخطاب من است

گفت با تو عتاب ها دارم

گر ترا طاقت عتاب من است

آنچه پرسی ازو جواب شنید

گفت سایل که این جواب من است

مهر رویش بمغربی میگفت

پرتو ذات تو حجاب من است