میلی
شمارهٔ ۶۱
۱
ای مرغ دلم فاخته سرو بلندت
زلف تو کمند و دل من صید کمندت
۲
بر من که تو را صید زبونم نکشی تیغ
آزرده دلم از دل دشوار پسندت
۳
تا چشم بد غیر، گزندت نرساند
خال رخ خوبان دگر باد سپندت
۴
بر جان و دلم غمزه و زلف تو گواهند
کاین کشته تیغت شد و آن بسته بندت
۵
زنهار دلا دامن خوبان مده از دست
هرچند که این طایفه از پای فکندت
۶
ناصح ز فسون تو جنونم شده افزون
صد شکر که بی‌سود نبود این همه پندت
۷
میلی تو به صد بند به اصلاح نیایی
رفت آنکه دگر پند بود فایده‌مندت
تصاویر و صوت
نظرات