میرداماد

شمارهٔ ۱۲

از تو ما را آب در جوی تمنا آتش است

عشق بازی چون مزاج باده گویا آتش است

ای معلم کشتی ما مشکل آید بر کنار

کاندر اقلیمی که مائیم آب دریا آتش است

ساغر از می بادت ای ساقی مرا معذور دار

در مذاق عشق بازان جام صهبا آتش است

دین زرتشتی مگرای دل که در تکریم تو

همچو کانون زور وشب در سینه ما آتش است

مردم چشم ترا اشراق اکنون جای خواب

آن هم آغوش که در خورداست شب‌ها آتش است