میرداماد
شمارهٔ ۱۰۲
۱
از خاک عدم مرا چو ریحان روید
مرگم چو گیاه از چمن جان روید
۲
در سایه آن مهم سپارید بخاک
کز خاک من آفتاب رخشان روید
نظرات