میرداماد
شمارهٔ ۱۴۴
۱
در باغ ز عشق تو چمن می سوزد
هجر تو روانم به بدن می سوزد
۲
یاد تو چو باده ای که دیرینه بود
مغز خرد اندر سر من می سوزد
نظرات