میرداماد
شمارهٔ ۱۴۹
۱
زین باده که دل زجام غیرت نوشید
خون درتن من چو باده در خم جوشید
۲
گفتم که به صبر از تو نهان دارم لیک
آتش به گیاه خشک نتوان پوشید
نظرات