میرداماد
شمارهٔ ۱۷
۱
آنجا که قضا غم از در وصل تو رفت
در ذات تو آسودگی دهر نهفت
۲
چون رنج زمانه شد به بیماری جفت
صحت ز چه در بستر بیماری خفت
نظرات