میرداماد
شمارهٔ ۱۹۹
۱
چون گرد بلا خاست ز میدان وداع
در دیده من شد مژه پیکان وداع
۲
موجش همه شعله بود وسیلش همه خون
طوفان سرشک من ز باران وداع
نظرات