میرداماد
شمارهٔ ۲۱۲
۱
گردید الف قامت ما آخر دال
بر دوش نبردیم مگر وزر و وبال
۲
بگذشته ما بود سراسر غفلت
تا چون شود آینده که خوابیم الحال
تصاویر و صوت
نظرات