میرداماد
شمارهٔ ۲۷۱
۱
ای زنگ غمت صیقل آئینه من
انبار فلک مباش در کینه من
۲
خود بس باشد گیاه هستی مرا
این شعله که سر کشید ازسینه من
نظرات