میرداماد
شمارهٔ ۲۹۶
۱
گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من
ای دل نخوری دریغ بر سینه من
۲
گو صیقل تیغ جان زدای غم دوست
بزدای ز زنگ هستی آئینه من
نظرات