میرداماد
شمارهٔ ۳۲۷
۱
ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی
وز خون جگر به جوی غم شیر کنی
۲
تار تو کز آن دام مگس نتوان کرد
خواهی که به آن همای نخجیر کنی
نظرات