میرداماد
شمارهٔ ۹۵
۱
از دوریت ای تازه گل باغ مراد
چون غنچه چیده خنده ام رفته زیاد
۲
گریان چو پیاله پرم در کف دست
نالان چوسبوی خالیم در ره باد
نظرات