غروی اصفهانی
شمارهٔ ۵۳
۱
مذمت عاشقان ز پستی همت است
عشق رخ مهوشان فریضۀ ذمت است
۲
ز عشق منعم مکن ای ز خدا بی خبر
که نقطۀ مرکز دائرۀ رحمت است
۳
مترس از طعنۀ جاهل افعی صفت
که عشق گنجینۀ معرفت و حکمت است
۴
ز نعمت عشق هان مباد غافل شوی
که نقمت بی علاج غفلت از این نعمت است
۵
ز پرتو نور عشق طور تجلی است دل
چه داند آن کس که در بادیۀ ظلمت است
۶
ز عشق بر بند لب مگر ز روی ادب
که حضرت عشق را نهایت حرمت است
۷
صفای عشقت بود کدورت طبع را
که عشق سرچشمۀ طهارت و عصمت است
۸
ز زحمت و صدمۀ عشق هراسان مباش
که راحت جاودان در خور این زحمت است
۹
عشق تو جانا مرا شد ز ازل سرنوشت
که تا ابد مفتقر شاکر از این قسمت است
تصاویر و صوت
نظرات