سیدای نسفی
شمارهٔ ۲۸۲
۱
گل به گلشن دعویی صاحب کمالی می کند
هر که زر دارد تمناهای عالی می کند
۲
می توان گفتن درد خود به یاران قدیم
پیش میخواران دل خود شیشه خالی می کند
۳
هر که می باشد حباب آسا به هستی اعتماد
تکیه بر دیوار ایوان شمالی می کند
۴
سعی ها دارد که گردد غنچه گل را جانشین
ای چمن معذور فرما خوردسالی می کند
۵
هر که خود را می کند در بزم نادانان صفت
پیش کوران دعویی صاحب جمالی می کند
۶
خط برون آورد و خالش ماند در زیر غبار
از عمل چون ماند هندو خاکمالی می کند
۷
هر که از ملک قناعت سیدا شد کامیاب
کاسه فغفور را ظرف سفالی می کند
نظرات