سیدای نسفی
شمارهٔ ۷۵
۱
ای چمن آرا خزان گشتم بهاری ده مرا
سبز گردان همچو سرو برگ و باری ده مرا
۲
چون خضر گردان مرا میراب آب زندگی
گلشنم تا سبز گردد جویباری ده مرا
۳
می برم بر آستان اهل دل روی نیاز
تا نگردم منفعل زان در براری ده مرا
۴
خاطرم اکثر بود از نفس بی پروا ملول
تا ز غفلت ها کند آگاه یاری ده مرا
۵
سرخرویی ده مرا و دشمنان را داغ کن
از بهار تندرستی لاله زاری ده مرا
۶
از پریشانی دلم را نیست در یکجا قرار
خاطرم را جمع گردان و قراری ده مرا
۷
تا شود روحم چو شبنم تازه از نظاره اش
چون خط روی جوانان سبزه زاری ده مرا
۸
در گلستان سخن کلک مرا ممتاز کن
چون گل سوسن زبان آبداری ده مرا
۹
سال‌ها چون سیدا ایمن شوم از حادثات
از لباس عافیت یارب حصاری ده مرا
تصاویر و صوت
نظرات