نیر تبریزی
شمارهٔ ۱۳۳
۱
سوزنده آتشی که شود پخته خام از او
جام می است خواجه بکن پر مشام از او
۲
آسایشت هواست گر از صبح و شام دهر
خالی مدار بزم بهر صبح و شام از او
۳
نام اربترک باده پرستی است می بیار
هی تا رود بباد مرا خواجه نام از او
۴
ساقی اگر برشوه دهی بوسۀ بشیخ
فتوی توان گرفت بشرب مدام از او
۵
نان حلال گر بود این سان که شیخ راست
صد باز بنزد من آب حرام از او
۶
سرمایه ایست حسن که از روی سرکشی
برخواجه کبر و ناز فروشد غلام از او
۷
نیرّ جناب عشق بلند است نی عجب
گر غافل است زاهد عالیمقام از او
نظرات
. دکتر شکوهی