نیر تبریزی
شمارهٔ ۶۲
۱
هر صباحم که ره از خانۀ خمار افتد
خم و ساقی و صراحی همه از کار افتد
۲
یار مهمان من است امشب و دانی ساقی
که چنین وقت در این بزم چه در کار افتد
۳
مطربا پای فرو کوب و بزن چنگ بچنگ
شیخ را گو ، ز حسد کِیک به شلوار افتد،
۴
دامن خیمه بچینید که از وجد سماع
آسمان چرخ زند بلکه ز رفتار افتد
۵
بس کن ایغمزۀ مستانه ز صید دل خلق
ترسمش چشم بچشم آید و بیمار افتد
۶
پای صدق اربخرابات نهد واعظ مست
غالب آنست که می نوشد و هشیار افتد
۷
باز کن زلف چلیپا که سحر خیز انرا
سبحه درهم گسلد ، کار به زنّار افتد،
۸
دلشد آسیمه ز چشمت بسوی زلف که خلق
کج کند ره ، چُو یکی مست به بازار افتد
۹
مهل آنزلف که بر دور زنخدان آید
ترسمش خم شده در چاه نگونسار افتد
نظرات
سیدمحمد جهانشاهی
سیدمحمد جهانشاهی
سیدمحمد جهانشاهی