حکیم نزاری
بخش ۴ - فصل در اخلاق - خطاب به خود
۱
نزاری ز پاکیزه کاران درای
ز پاکان و پاکیزه‌کاران سرای
۲
ملایک صفت باش کز مُهلکات
ز اخلاق پاکیزه‌یابی نجات
۳
به فکر و به قول و عمل پاک باش
تفاخر به آتش مکن خاک باش
۴
گراز خود برون آمدی باک نیست
که در بی‌خودی آتش و خاک نیست
۵
همه نور محضی همه جانِ پاک
نه آبی نه آتش نه بادی نه خاک
۶
من و تو غمامیم و نفس آفتاب
تو از پیش باری برافگن نقاب
۷
ببین تا چه بینی به چشم عیان
اگر تو نباشی ولی در میان
۸
همه نفس باشی نباشی غمام
همه نور بینی نبینی ظلام
۹
چو از خویشتن باز پرداختی
مکان سدره المنتهی ساختی
۱۰
عیان در عیان و نهان در نهان
چه باشد چه گویم دگر وا رهان
تصاویر و صوت
نظرات
یاسین