حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۰۰۲
۱
اگر دست واگیری از کارِ من
نماند زمن جز من ای یارِ من
۲
مگر هم تو رحمت کنی ورنه پس
چه خیزد ز گفتار و کردار‌ِ من
۳
سرم را به دستِ عنایت بپوش
مگر از عدم برکشی خارِ من
۴
اگر گردِ عالم بگردانی ا‌َم
به جز کویِ تو نیست هنجارِ من
۵
تو بیرون بر از من مرا زآن که نیست
سفر کردن از خویشتن کارِ من
۶
به جز روی تو نیست محرابِ دل
به جز نامِ تو نیست تکرار من
۷
مکن سرگرانی که تدبیر نیست
به بازویِ عقل سبک‌سار من
۸
نه آخر نزاریِ زارِ توم
ببخشای بر ناله ی زارِ من
۹
به چشمانِ مستت که با غمزگان
بگو تا نجویند آزارِ من
نظرات