حکیم نزاری

شمارهٔ ۱۱۹

۱

بر من شب فراق چو روز قیامت است

در رستخیز عشق چه جای ملامت است

۲

چون من گر آورد متنعّم شبی به روز

داند که بر محال مشنّع غرامت است

۳

نا ایمن است راه ملامت گران عشق

آنجا مرو که حاصل ظالم ندامت است

۴

تحویل ما ز کوی خرابات کی بود

باری هنوز نیت من بر اقامت است

۵

تنها نه بر من است به تخصیص می حرام

آری به حکم شرع نبی بر تمامت است

۶

چون است مطلقا مثل میل من به می

چون معتقد که پس رو نص امامت است

۷

پرهیز کن اخی ز خلاف منافقان

دور از دری که عاقبتش بر وخامت است

۸

عادت شده ست بی هده گفتن جهول را

تقلید علتی ست که جهلش علامت است

۹

هم خانه ی نهنگ بلایی نزاریا

در موج قلزمت چه امید سلامت است

۱۰

ره پر حرامیان و بیابان عشق پیش

جهل است هر که را هوس استقامت است