حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۲۹۸
۱
دگر باره کردم اعادت به می
اِلی اصلِه یَرجع کلُّ شَی
۲
به تحصیلِ لیلیِ من بی قرار
چو مجنون در افتاده از حی به حی
۳
بر امّید کرّوبیِ هم نفس
بساطِ زمین کرده ام جمله طی
۴
کنون یافتم آن چه مطلوب بود
شدم فارغ از وعده ی کو و کی
۵
به رسمِ رنودم به کف بر کؤوس
چه کارم به آیینِ کاووس و کی
۶
زمانه ندانم که دردِ مرا
دوا تا به کی کرد خواهد به کی
۷
به راحی مداوا کنم روح را
که عکسش بریزد ز خورشید خوی
۸
همه ساله بر خم بگردم چنان
که پیرامنِ قُطب گردد جدَی
۹
من و سر نهادن بر آن آستان
که خم خانه مشتق شد از نامِ وی
۱۰
نزاری ز اندوهِ مَی شد نزار
بهل تا بنالد به زاری چو نی
۱۱
خداوندِ فطرت ز مبدایِ کون
سخن را بدو داد و او را به مَی
نظرات