حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۳۰۳
۱
می بیار ای غلام حالی می
دفع سرما نمی‌کنی هی هی
۲
در چنین شب که زمهریرِ هوا
می‌کند خشک در بدن رگ و پی
۳
بر تنِ هوش‌یار در حمام
زخمِ سرما بیفسراند خوی
۴
جز به گرمیِ آفتاب قدح
نرود سردی از طبیعتِ وی
۵
به از این کی به کار خواهد شد
کی دهی پس به من نگویی کی
۶
بده آبی که آن کند با من
که کند آتشِ روان با نَی
۷
جانِ شیرین نزاری آورده‌ست
تا کنی جامِ تلخ بر سرِ وَی
۸
دست او رد مکن بده بستان
بازخر جانِ او به جامی می
نظرات