حکیم نزاری

شمارهٔ ۱۶۸

۱

رمضان میرسد اینک دهم شعبان است

می بیارید و بنوشید که برغندان است

۲

ور بمانیم به روزی که نشاید خوردن

ساقیا باده بگردان که فلک گردان است

۳

آن گه از صحبت نا اهل توان رست که می

آشکارا بخورندی که چه خوش دوران است

۴

راستی مجلس با مشغله بی ترتیب

گر بهشت است به نزدیک خرد زندان است

۵

باده پنهان خور و از عربده جویان بگریز

گوشه ای گیر که عیشی به فراغت آن است

۶

گرت از رفتن و آوردن می باری هست

سهل باشد که نه دردی است که بی درمان است

۷

من به نوک مژه نقبی بزنم تا سر خم

خم هم سایه که در زیر زمین پنهان است

۸

من کی از ماه قدر دست بدارم یک ماه

که میان من و او صحبت جانا جان است

۹

نکند توبه نزاری و اگر نیز کند

شیشة توبه که بر سنگ زنند آسان است