حکیم نزاری

شمارهٔ ۲۰۵

هر که از می توبه خواهد کرد تایب شد نخست

گو بیا تا من بیاموزم بدو شرط درست

گویمش چون دست گیرد قاضی شهرت به عهد

هم بر آن نیت که او کرده ست نیت کن نخست

توبه چون بر دست او کردی سبک بر پای خیز

توبه ی من گو مقدر بر ادای شرط تست

چون تو پنهان می خوری من نیز پنهان می خورم

عهد محکم کرده ام بر سنت قاضی نه سست

در حضور جمله در جامع به آواز بلند

عهده کن در گردن قاضی بدین الزام رست

چون برون آیی ز مسجد گر کسی پرسد بگو

کز نزاری یافتم تعلیم این بازی چست

توبه کاران را که با ما این قدم خواهند رفت

اقتدا باید به قاضی کرد و دست از توبه شست