حکیم نزاری

شمارهٔ ۵۳

۱

یارب به عفو توست امید نجات ما

بپذیر عذر و در گذر از سیئات ما

۲

اِرحم به فضل خود که ندارد تعلقی

الا به رحمت تو حیات و ممات ما

۳

گر نه به حب آل نبی ممتلی بود

ناید به هیچ کار نفوس و ذوات ما

۴

بر هرزه از عدم به وجود آمدیم نی

سرّی بود هر آینه هم در حیات ما

۵

مولود ما ز نطفة امرست در وجود

ولدان به اصل باز برند امهات ما

۶

دام غرور بر گذر ما نهاده اند

رای و قیاسِ منقلب بی ثبات ما

۷

فریاد ما ز رای و قیاس محال ماست

نه نه قیاس و رای نه، عزی و لات ما

۸

بست ها که در مخیلة ما مصورند

در سومنات نیست زهی ترّهات ما

۹

شاید اگر چو لات پرستان لقب نهند

بت خانة مخیله را سومنات ما

۱۰

پنجاه سال بی هده گفتی نزاریا

وز صد یکی هنوز نگفتی صفات ما