حکیم نزاری
شمارهٔ ۸۳۲
۱
باز رسیدم جمالِ دوست بدیدم
وز لبِ شیرینِ او به کام رسیدم
۲
در عرصاتِ شبِ فراق معیّن
روزِ قیامت هزار بار بدیدم
۳
باز نیارم به صد هزار زبان گفت
آن چه من از جورِ روزگار کشیدم
۴
تا همه روها کنم به روی دل آرام
گوشۀ عزلت ز کاینات گزیدم
۵
گر بگذارد زمانه مدّتِ باقی
کنجی و یاری نشست و جامِ نبیدم
۶
قامتِ او دیدم و قامتِ خود را
در همه آفاق صور عشق دمیدم
۷
باز نگویم که بر زبان نتوان راند
آن چه به گوشِ مکاشفات شنیدم
۸
عاقبتم چون نسیجِ جند ره دادند
بر خود اگرچه چو کرمِ پیله تنیدم
۹
بالغِ دردم که در مشیمۀ فطرت
شیر ز پستان بدوِ کون مکیدم
۱۰
ماءِ معین بود چون ز چشمۀ حیوان
بالله اگر بشنی وگرنه شمیدم
۱۱
بیش نگویم ز نام و ننگِ نزاری
عاقبت از نام و ننگِ او برهیدم
نظرات
محمدامین