حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۰
۱
تن بود گرو کرده جان از مبدأ
جان عاقبت الامر ز تن گشت جدا
۲
تن رفت به خاک باز و جان شد بر عرش
یعنی همه فانی اند و باقیست خدا
نظرات