حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۰۰
۱
می ده که ز جانم رمقی بیش نماند
صبرم ز دل مصلحت اندیش نماند
۲
حیض همه روزه داشت زان شد مستور
وز دختر رز هیچ که عذر پیش نماند
نظرات