حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۰۱
۱
آن به که ز روزگار نیکی ماند
کز بد همه زشت و مرده ریگی ماند
۲
با اهل صفا پیاله از دست منه
تا در خم روزگار سیکی ماند
نظرات