حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۱۲
۱
آن کو زمی شبانه مخمور بود
نزدیک خرد ز زندگی دور بود
۲
دل سوخته آتش غم را مرهم
خونیست که نامش آب انگور بود
نظرات