عبید زاکانی
غزل شمارهٔ ۱۰۶
۱
خم ابروی او در جانفزائی
طراز آستین دلربائی
۲
خدا را محض لطفش آفریده
به نام ایزد زهی لطف خدائی
۳
به غمزه چشم مستش کرده پیدا
رسوم هستی و سحر آزمائی
۴
ز کوی او غباری کاورد باد
کند در چشم جانها توتیائی
۵
عبید ار پادشاهی خواهی آخر
برو پیشش گدائی کن گدائی
تصاویر و صوت
نظرات