عبید زاکانی
غزل شمارهٔ ۵۳
۱
ز سوز عشق من جانت بسوزد
همه پیدا و پنهانت بسوزد
۲
ز آه سرد و سوز دل حذر کن
که اینت بفسرد آنت بسوزد
۳
مبر نیرنگ و دستان پیش او کو
به صد نیرنگ و دستانت بسوزد
۴
به دست خویشتن شمعی نیفروز
که در ساعت شبستانت بسوزد
۵
چه داری آتشی در زیر دامان
کز آن آتش گریبانت بسوزد
۶
دل اندر وصل من بستی و ترسم
که ناگه تاب هجرانت بسوزد
۷
ندارد سودت آنگاهی که یابی
عبید آن نامسلمانت بسوزد
نظرات