عبید زاکانی
غزل شمارهٔ ۷۸
۱
حال خود بس تباه می‌بینم
نامهٔ دل سیاه می‌بینم
۲
یوسف روح را ز شومی نفس
مانده در قعر چاه می‌بینم
۳
خط طومار عمر می‌خوانم
همه واحسرتاه می‌بینم
۴
در دل بی‌قرار می‌نگرم
ناله و سوز و آه می‌بینم
۵
ره دراز است و دور من خود را
همه بی‌زاد راه می‌بینم
۶
پایمردی که دست او گیرد
محض لطف اله می‌بینم
۷
عذر خواه عبید بی‌چاره
کرم پادشاه می‌بینم
تصاویر و صوت
نظرات