عبید زاکانی
رباعی شمارهٔ ۱۱
۱
این شمع که شب در انجمن میخندد
ماند بگلی که در چمن میخندد
۲
هر شب که به بالین من آید تا روز
میسوزد و بر گریهٔ من میخندد
تصاویر و صوت
نظرات