
عبید زاکانی
رباعی شمارهٔ ۱۵
۱
فکری که بر آن طبع روان میگذرد
شرحش ز معانی و بیان میگذرد
۲
شعر تو چرا نازک و شیرین نبود
آخر نه بدان لب و دهان میگذرد
نظرات
عطاءالله حواری نسب