عبید زاکانی
رباعی شمارهٔ ۲۲
۱
تا ساخته شخص من و پرداختهاند
در زیر لگد کوب غم انداختهاند
۲
گوئی من زرد روی دلسوخته را
چون شمع برای سوختن ساختهاند
نظرات