
عبید زاکانی
رباعی شمارهٔ ۲۶
۱
زین گونه که این شمع روان میسوزد
گوئی ز فراق دوستان میسوزد
۲
گر گریه کنیم هر دو با هم شاید
کو را و مرا رشتهٔ جان میسوزد
تصاویر و صوت


نظرات