عبید زاکانی
رباعی شمارهٔ ۲۷
۱
قومی ز پی مذهب و دین میسوزند
قومی ز برای حور عین میسوزند
۲
من شاهد و می دارم و باغی چو بهشت
ویشان همه در حسرت این میسوزند
نظرات