عنصری
شمارهٔ ۷۲
۱
اندر شکنِ زلف، مرا بشکستی
وندر بندش، دلِ مرا دربستی
۲
گویی که: «رسول، نزدِ من چفرستی؟»
دل باز فرست کز رسولم رَستی
نظرات