عرفی
غزل شمارهٔ ۱۳۱
۱
مست آمدم به معرکه، آیین کارچیست
دشمن کدام و مطلب از کار و بار چیست
۲
چون خار و گل ز شاخچه ی عدل می دهد
این عین تازه رویی و این شرمسار چیست
۳
هم زهر چشم و هم نگه از باب خوبی است
پس دم مزن که این خوش و آن ناگوار چیست
۴
غم نعمتی همی خورد، اما ز خوان عشق
ای اهل روزگار غم روزگار چیست
۵
اندیشه در حریم وصال است منتظر
معشوق چون شناخته است انتظار چیست
۶
تو راز خود نهفته بهشتی ز راز دار
امید پرده پوشی ات از راز دار چیست
۷
نظم جهان چو بوقلمون است و ریو و رنگ
پس عیب زاهدان مشعبد شعار چیست
۸
افتاد در میانه ی گرداب کشتی ام
من رسته ام بگو رغم اهل کنار چیست
نظرات