عرفی

غزل شمارهٔ ۱۶۹

حرم پویان دری را می‌پرستند

فقیهان دفتری را می‌پرستند

گروهی زشت‌خویند اهل دانش

که زیب و زیوری را می‌پرستند

از آن دعوی به شیخ و برهمن ماند

که هر یک داوری را می‌پرستند

برافکن پرده تا معلوم گردد

که یاران دیگری را می‌پرستند

عجب داریم ما از اهل عصیان

که دامان تری را می‌پرستند

به هر عزت که عشاق مجازی

ز ما خود خوش‌تری را می‌پرستند

ز اهل درد شو عرفی که این جمع

گرامی‌گوهری را می‌پرستند

کلیات عرفی شیرازی ـ ج ۱ (غزلیات) بر اساس نسخه‌های ابوالقاسم سراجا اصفهانی و محمدصادق ناظم تبریزی به کوشش و تصحیح پرفسور محمدولی الحق انصاری - جمال الدین محمد عرفی شیرازی - تصویر ۴۷۴

پیرایه یغمایی

۱۳۹۰/۰۱/۰۱ - ۲۱:۰۵:۵۹

صورت درست این غزل به روایت زیر است:حرم جویان دری را می پرستندفقیهان دفتری را می پرستندگروهی زشت خوی اند اهل دانش که زیب و زیوری را می پرستندمبر غیرت که که عشّاق مجازیز خود ناخوشتری را می پرستند عجب دارم ز دین اهل عصیان که دامان تری را می پرستنداز آن دعوی به شیخ و برهمن ماندکه هر یک داوری را می پرستندبرافکن پرده تا معلوم گرددکه یاران دیگری را می پرستندز اهل درد شو عرفی که این جمعگرامی گوهری را می پرستند

رسته

۱۳۹۱/۰۲/۱۵ - ۲۳:۵۸:۵۴

متن کامل غزل از روی نسخۀ انصاری:حرم جویان دری را می پرستندفقیهان دفتری را می پرستندگروهی زشت خویند اهل دنیاکه زیب و زیوری را می پرستندمبر غیرت که عشاق مجازیز خود ناخوشتری را می پرستندعجب دارم ز دین اهل عصیانکه دامان تری را می پرستنداز این دعوی به شیخ و برهمن ماندکه هر یک داوری را می پرستندبرافکن پرده تا معلوم گرددکه یاران دیگری را می پرستند ز اهل درد شو عرفی که این جمعگرامی گوهری را می پرستند

عرفی

غزل شمارهٔ ۱۶۹

تصاویر و صوت

نظرات

پیرایه یغمایی

رسته